De jongen Titus gaat naar een circusvoorstelling van Dottore Fausto. In het begin loopt alles mis, totdat Dottore Fausto opkomt. Hij betovert als het ware het publiek. En Tito is betoverd door hem. Hij verstopt zich en blijft in het circus achter. Omdat Tito niemand heeft om naar terug te keren, besluit Dottore Fausto dat hij in het circus mag blijven.
Tito vindt het vreemd dat ze na elke voorstelling snel moeten opkramen en vertrekken. Ze blijven nooit lang op één plaats. Wanneer hij vraagt waarom ze dit doen, wordt hij aangeraden erover te zwijgen. Tijdens de reizen leert Tito de levensverhalen kennen van de anderen die in het circus wonen. Het zijn verhalen over liefde en leed, vaak met een bitter einde.
Uiteindelijk krijgt Tito te horen waarom ze steeds maar weer snel moeten vertrekken. Dottore Fausto heeft zijn ziel aan de duivel, Beuling, verkocht. Hij probeert zijn lot te ontlopen. Maar of hem dit zal lukken …
In de oeroude legende van Dokter Faust sluit deze dokter een pact met de duivel om het geheime cijfer van de onsterfelijkheid te kennen. In dit verhaal is het Dottore Fausto, circusdirecteur, die achtervolgd wordt door het kwade, Beuling genaamd, nadat hij er een pact heeft mee afgesloten.
Toen ik het boek in handen kreeg, voelde ik de duisternis er afstralen. De kaft intrigeerde me. De rode letters op de groene stoffen achtergrond hadden iets mysterieus, ze trokken me aan. Bij het openslaan van het boek schreeuwen de rode prenten je toe. Het verhaal is krachtig geschreven maar de prenten zorgen voor de perfecte aanvulling, het puntje op de i. Door de prenten voel je als het ware de liefde en het leed waarover het gaat in het boek. Je voelt dat de duivel Fausto achterna zit. En je ziet het ook in de prenten en doorheen de prenten. In de prenten zitten andere prenten verstopt die alleen een waakzaam oog zal opmerken.
Het verhaal is geschreven vanuit het gezichtspunt van Tito, een jongen die eenzaam is en een thuis zoekt. Hij vindt die thuis bij het circus. Maar dan heeft hij er ineens genoeg van. Er is een vrouw in zijn leven gekomen en Tito kiest ervoor om samen met haar verder door het leven te gaan. Met welke gevoelens hij het circus verlaat, wordt hier niet duidelijk. Opeens had hij er genoeg van. Hier mis ik een link, een stuk. Hij had toch zonet een gesprek gehad met Beuling, het kwade zelf? Bij dit moment had ik graag wat meer diepgang gezien dan gewoon te lezen: “plots …” Het belette me echter niet om van dit verhaal te houden, ook al is het een duister verhaal.
Te weten dat je dan nog een van de weinige exemplaren die er gedrukt zijn voor je hebt liggen, geeft je toch wel een speciaal gevoel.