Op een dag besluit Leon hoog in een boom te klimmen; hij wil weten hoe het daarboven is. Zijn tocht naar de toppen is niet eenvoudig. Hij dreigt zijn evenwicht te verliezen wanneer hij geplaagd wordt door de wind en ook zijn reisspulletjes raakt hij kwijt. Gelukkig zijn er hulpvaardige dieren die hem helpen. Uiteindelijk klaart de hemel letterlijk én figuurlijk op en kan Leon van de rust genieten. De volgende dag vat zijn vrouw de klim ook aan …
Als je weet dat Ingrid Godon haar boek heeft opgedragen aan haar recent overleden echtgenoot, dan bekijk je dit langwerpig uitgevoerde prentenboek met andere ogen. De in hoofdzakelijk sobere bruin- en grijstinten uitgevoerde tekeningen brengen dan een verhaal over afscheid en loslaten, maar tegelijkertijd is het een verhaal over gedragen worden door liefde, vriendschap en helpende handen.
Uiteraard zal het grotemensenthema de jonge lezer ontgaan, maar ook dan blijft er een ontroerend, ingetogen verteld én geïllustreerd verhaal te ontdekken. Je kunt erin vinden dat doorzettingsvermogen loont, dat je nooit de moed mag opgeven en dat er altijd iemand is die je wilt helpen. Daarnaast beleef je als lezer ook plezier aan de kleine details, zoals de huisnummers op de nestkastjes en het vogelnestje dat te huur staat wegens vertrek naar het zuiden. Heel amusant.
Een prentenboek dat meer inhoud heeft dan je op het eerste zicht zou zeggen. Koesteren, dit verhaal!