De inleiding van dit nieuwe boek in de serie Willewete is best origineel. Een jongen speelt thuis op het tapijt met speelgoeddieren en fantaseert terwijl er op de achtergrond ‘echte’ dieren rondlopen en spelen. Jammer genoeg werd deze originele lijn niet doorgetrokken in de rest van het boek.
Je krijgt een stukje geschiedenis over de dierentuin, een interessante rubriek over de dierenverzorger en op een grote overzichtspagina met twee uitklapbare pagina’s staat een soort plattegrond van de dierentuin. De illustratrice speelde met de verhoudingen, wat meestal wel voor een leuk effect zorgt. Maar doordat er, bijvoorbeeld op de plattegrond, heel veel informatie gegeven wordt op een behoorlijk kleine oppervlakte, ziet de bladspiegel er meestal nogal rommelig uit. De illustraties zijn informatief, maar zeker niet uitgesproken mooi.
Zoals in vele boeken van deze serie zijn er aan het eind van het boek nog enkele opdrachtjes voorzien voor de lezers. In dit boek leer je hoe je dierenmaskers maakt, kan je een quiz oplossen gebaseerd op de inhoud van het boek en vind je een paar raadseltjes.
Inhoudelijk gezien is 'Naar de dierentuin' best interessant, een kleuter zal zijn ogen uitkijken. De vraag is of het boekje kan blijven boeien. Er zijn al veel boekjes geschreven over dieren en de dierentuin en dit boek springt er zeker niet tussenuit.