Wonderdieren

De zwerfkat Aldwyn heeft het niet gemakkelijk: het leven is zwaar en hard en overleven is een fulltime job. Op een dag moet hij vluchten voor een premiejager en komt hij toevallig in een winkel terecht waar magische dieren verkocht worden. Een tovenaarsleerling, een kleine jongen met de naam Jack, koopt hem. Aldwyn moet het spelletje meespelen om te kunnen overleven. De kat is wel pienter, maar bezit geen magische krachten. Al vlug groeit er een hechte band tussen jongen en kat. Net als Aldwyn denkt dat hij nu een luxeleventje tegemoet gaat gebeurt er iets vreselijk. Jack wordt samen met twee andere leerlingen, Marianne en Dalton, ontvoerd en de tovenaar Kalstaff wordt koelbloedig vermoord. Jack gaat samen met de wonderdieren van Marianne en Dalton op zoek naar hun baasjes. Skylar, de blauwe gaai van Marianne, is een betweterige, maar slimme vogel. Hij neemt spontaan de leiding, maar heeft blijkbaar toch ook een geheimpje. Gilbert, de boomkikker, is een rustig en volgzaam type. Het wordt een heel avontuur. Niet alleen moeten de wonderdieren ervoor zorgen dat ze tijdig hun baasjes vinden, ze moeten hen ook nog kunnen bevrijden. Voor Aldwyn is het nog moeilijker: hij moet zo lang mogelijk geheim houden dat hij geen wonderdier is en dus geen magische krachten heeft. In het begin lukt dat aardig, maar uiteindelijk valt hij toch door de mand. Op hun speurtocht moeten ze uiteraard nog heel wat hindernissen overwinnen en kunnen ze magie echt wel gebruiken. De wonderdieren zijn de hoofdrolspelers in het verhaal. Ze zijn goed getypeerd, elk met hun eigen 'karakter'. Dat maakt dat je je gemakkelijk kan inleven in het verhaal. Het tempo zit er goed in omdat de wonderdieren in heel veel verschillende situaties terechtkomen. Aan het eind van het verhaal komt gelukkig alles goed en wordt Aldwyn helemaal aanvaard. Dat komt omdat hij blijkbaar toch magische krachten heeft, alleen had hij dat nooit beseft. Het verhaal leest redelijk goed, maar de auteurs laten hier en daar toch ook steken vallen. Zo wordt bijvoorbeeld op geen enkel moment stilgestaan bij de wrede dood van Kalstaff. Hier en daar wordt het ook langdradig en zelfs wat geforceerd. De vertaling is niet altijd even soepel en het is vooral jammer van de vele tikfouten in het boek. Ruime bladspiegel en het grote lettertype maken het aantrekkelijk. Heel jammer van de ronduit stuntelige illustraties die de sfeer echt geen eer aan doen. Binnenkort komen deel 2 en 3 uit en de filmrechten zijn ook verkocht.