Voor de dertienjarige Niels is het leven geen pretje. Na het overlijden van zijn moeder komt hij in het gezin van zijn tante en oom terecht. Hij kan het al snel erg goed vinden met zijn nichtje Amber, die hem op een ongedwongen manier opvangt en in tegenstelling tot de volwassenen om hem heen, gewoon blijft doen tegen hem. Het wordt Niels echter al snel duidelijk dat hij niet bij zijn oom kan blijven en dat er een andere verblijfplaats voor hem wordt gezocht. Groot is de verbazing van Niels als hij hoort dat hij bij zijn vader en diens nieuwe gezin mag gaan wonen. Niels had nooit een hechte band met zijn vader en kijkt er dan ook niet meteen naar uit om er te gaan wonen. Na de verhuizing en een emotioneel afscheid van Amber maakt hij kennis met Ricardo, de andere negentienjarige zoon van zijn vader. Ricardo wil aanvankelijk niet echt veel weten van Niels en gaat zijn eigen gang. Niels kijkt nieuwsgierig toe en probeert deel uit te maken van de wereld van Ricardo.
Nadat hij Ricardo zijn kunde als hacker heeft bewezen, krijgt hij zijn grote kans. Niels leert bier te drinken en hij wordt ingewijdt in de wereld van het hooliganisme. Al snel gaat het bergaf met hem en begaat hij dronken enkele stommiteiten. Iedereen keert zich van hem af, zijn vader, zijn tante en ook zijn nichtje Amber. Op een dag neemt Niels deel aan een overval die op het getouw werd gezet door Ricardo. De overval loopt behoorlijk uit de hand en zorgt voor een belangrijk keerpunt in het leven van Ricardo. Gesteund door Amber en zijn nieuwe vriendin probeert Niels de draad weer op te pikken en zijn oude leven de rug toe te keren.
'Kracht' komt over als een donker boek waarin het hoofdpersonage een erg eenzame indruk maakt. Het overlijden van zijn moeder, die in haar eentje voor hem zorgde, valt hem erg zwaar, maar hij spreekt dit tegen niemand uit en ploetert alleen verder. De wereld van de voetbalhooligans, die steeds te vinden zijn voor een partijtje knokken, komt op een rauwe manier in beeld. De wanhopige pogingen van het hoofdpersonage om erbij te horen en een eigen identiteit te vinden maken een levensechte indruk en je voelt de innerlijke strijd die hierbij geleverd wordt.
De cover van het boek heeft aantrekkingskracht door zijn kleuren, maar het beeld van het personage stemt niet meteen overeen met het beeld van een dertienjarige jongen.
Cees Van Rosmalen schreef dit boek kort voor zijn overlijden en is zijn laatste boek.