Jolie is vijftien. Zij werd ongewenst zwanger en liet de baby weghalen. Haar moeder vond dit de beste oplossing. Maar Jolie weet niet of dit zo wel is. Aan de buitenkant is Jolie nog steeds dezelfde maar van binnen is ze onzeker, vol schuldgevoelens en gekwetst. Ze voelt zich ontzettend alleen. Iedereen keert zich van haar af. Ze voert lange gesprekken met haar ongeboren kind dat ze Roosje noemt. Ze wil vooral dat Roosje weet dat ze haar nooit zal vergeten. Jolie beseft dat dit zo niet langer kan en besluit zich te herpakken. Ze wil immers verder met haar leven. Maar hoe?
Een thema dat de jeugd wel bezighoudt. Ongewenste zwangerschappen zijn niet meer zo'n taboe als dertig jaar geleden. Maar het blijft een ingrijpende gebeurtenis in zo'n jong meisjesleven. Dit hele boek gaat erover hoe Jolie de abortus verwerkt, haar relaties met haar vrienden, die hun eigen problemen hebben, een nieuwe verliefdheid,... Tienermeisjes kunnen er vaak niet genoeg van krijgen, van zulke emotionele verhalen.