Heinrich Ooooh en zijn tweelingzus Hannelore baten het hotel G&G Ooooh uit. Het is een hotel speciaal voor spoken, skeletten en geesten.  Aangezien het hotel de laatste tijd in een niet zo positief daglicht wordt gesteld, besluiten Heinrich en zijn zus om het over een andere boeg te gooien. Hannelore stort zich op het creëren van lekkere vegetarische gerechten. Heinrich, die lekker vlees wel kan waarderen, denkt er het zijne van. Maar hij begrijpt dat ze toch een andere richting uit moeten met hun hotel. Hannelores veppiegoulash - "zoals in veggie maar met de p van prei" - wordt het uitgangspunt van hun nieuwe concept: gezond en voor "gewone mensen".
Heinrich trekt met dit nieuwe idee naar de vakantiebeurs. Er blijkt echter weinig interesse te zijn voor hun familiehotel Groen en Gezellig (oude naam Geesten & Goulash). Journalist Ernest S. Aay is wel laaiend enthousiast over de goulash die ze presenteren en besluit daarom om Heinrich toch een kans te geven. Hij boekt een verblijf bij G & G.  Als hij tevreden is, zal hij een lovende recensie schrijven over het hotel.  Het bezoek van de journalist legt een enorme druk op Heinrich. Er mag zeker niets mislopen.
Maar Ernest S. Aay blijkt  niet de enige gast te zijn. Een zekere dokter Van Helsing boekt, voor dezelfde periode, kamers voor zijn cliënten, de familie Vam Pier. Deze familie blijkt algauw geen gewone familie te zijn. Het is een familie vampieren die tijdens hun verblijf in het hotel proberen af te kicken van hun gewoonte om bloed te drinken. Het lekkere eten van Hannelore moet hen daar bij helpen. Maar dat lijkt toch niet goed te lukken. Vooral opa vampier heeft het er moeilijk mee. Hannelore en Heinrich vrezen voor hun leven, en dat van journalist Aay.  Ze moeten zo snel mogelijk van die vampieren af geraken. Maar of hen dat zal lukken?
Dit boek oogt op het eerste zicht al heel mooi. De prenten, het lettertype dat gebruikt wordt, de kaft, ... dit alles zorgt voor een chique omlijsting van het verhaal.
Voor het verhaal zelf liep ik in het begin niet echt warm. Bij het lezen van de eerste pagina’s krijg je een beeld van de hoofdpersonages.  Vooral de kookkunsten van Hannelore worden erg in de verf gezet. Er is te weinig dynamiek om echt enthousiast te worden. Maar dat verandert als je even weet door te bijten. De woordspelingen die gebruikt worden en de gekke namen geven het verhaal een grappig kantje. Ook de tekeningen dagen je uit om ze goed te bestuderen. Een aandachtige kijker zal bijvoorbeeld iets heel raars ontdekken op het computerscherm. Daarnaast heb je nog de toffe recepten die her en der zijn opgenomen. Zo kan je zelf proberen om Hannelores lekkere goulash te maken, of misschien maak je wel liever vruchtensap of cakejes klaar.
Een goed geschreven, grappig verhaal om bij te ontspannen.