"Ik was tien jaar en ik had geen idee van de nachtmerrie die ons te wachten stond. Wij geen van allen."
Wanneer de Duitsers Krakau binnenvallen, ziet de vader van Yanek het nog niet zo zwart in. "Let op mijn woorden: deze oorlog zal niet langer duren dan zes maanden." Oom Moshe is minder optimistisch. En zijn vrees wordt werkelijkheid. Een gruwelijke tijd volgt. Joden mogen niet meer naar school, niet meer naar de bioscoop, niet meer naar de bibliotheek. Ze worden gedwongen een band om hun arm te dragen, met een davidster erop. Op korte tijd wordt de Joden al hun rechten ontnomen. Er wordt een muur om hen heen gebouwd. Krakau wordt een getto, een verzamelplaats voor alle Joden uit de omliggende steden. Als sardientjes worden ze op elkaar gepropt. Wanneer op een dag vrachtwagens vol Joden de stad uitrijden, beseft iedereen dat het menens is. Verhalen over moord en vergassing doen de ronde. De paniek slaat toe. En dan doet Yanek een ontdekking. Boven op het dak van hun huis staat een duiventil. Niemand heeft er weet van en niemand kan het zien. Als ze dit nu eens verbouwen tot hun huis, veilig weg van de nazi’s! Hun ‘Duiventilhuis’ wordt al snel een onderkomen voor nog enkele andere gezinnen. Het is er krap maar ze zitten veilig. Tot op een dag Yanek een troep Joden ziet weggeleid worden. Waren dat nu zijn ouders? Nee, dat kan niet! Maar toch lijkt zijn gruwelijkste droom waarheid geworden. Helemaal alleen blijft Yanek achter.
"Ik zou niet opgeven. Ik zou me niet overgeven. Wat de nazi’s me ook aan zouden doen, wat ze me ook zouden afnemen, ik zou het overleven. Ik was dertien jaar oud, en mijn ouders waren weg. Ik was helemaal alleen, maar ik zou het overleven."
En Yanek hield woord. Dit verhaal is gebaseerd op het ware verhaal van Jack Gruener. Enkele gebeurtenissen zijn anders omschreven of in een andere tijd geplaatst, maar inhoudelijk is alles wat er in voorkomt spijtig genoeg werkelijkheid geweest. Dit boek moet gewoon gelezen worden!
Je begrijpt niet hoe een kind de draagkracht en de veerkracht heeft gehad om dit alles te overleven. Doorheen het boek volg je de lijdensweg van Yanek door zijn ogen bekeken. En telkens denk je: ‘Dit is niet menselijk. Dit kan niet waar zijn!’ En toch is het gebeurd, en nog niet zo heel lang geleden! Verplichte lectuur als je het mij vraagt!