Dit is het derde AVI-boekje over Naat. In dit verhaal gaat Naat samen met zijn zus Joen logeren bij tante Pie aan zee. Joen is opgewekt en blij. Maar Naat niet. Hij wil helemaal niet naar zee.  Naat wil alles gewoon houden zoals het is. Als blijkt dat de buurvrouw van tante Pie ook een logé heeft, en dat die logé zijn klasgenoot, pestkop Jan is, wordt het even teveel voor Naat.
Toch blijkt hun vakantie aan zee heel goed mee te vallen. Naat ontdekt dat zijn zusje wel heel ondernemend kan zijn.  Hij overwint zijn angst voor het donker. Hij eet lekkere taart van tante Pie. En, hij ontdekt een heel bijzonder iets over Jan, de pestkop waar hij zo bang voor was.
Dit verhaal is echt op maat van eerste lezers geschreven. Het verhaal is spannend, maar niet te spannend. De personages zijn heel herkenbaar. Toch voor ons volwassenen. Naat, die niet graag drukte om zich heen heeft, Joen de energieke babbelkous, stoere Jan met het kleine hartje en de gezellige tante Pie. Er gebeuren ook heel herkenbare dingen, wat maakt dat het boek de jonge lezer zeker zal aanspreken.
Zoals bij de andere boeken uit deze reeks ben ik niet wild van de illustraties. Maar dat doet niets af aan de inhoud en… smaken verschillen.