Draken blijven tot de verbeelding spreken want ze komen steeds opnieuw de kleuterboekjes bevolken. Dit is een heel soft maar prettig en fris drakenverhaaltje. Al op de eerste pagina krijg je medelijden met een draakje dat verlatenheid uitstraalt, want zeg nu zelf geen mama geen papa geen broer geen zus en eenzaam in een wei. De zoektocht eindigt - oh ja - met een ontmoeting met een grote draak, maar die heeft geen nood aan zo'n klein ding ...
Geestig boekje in de meest frisse groene  kleuren. De ontmoeting met de verschillende dieren is heel  poëtisch uitgedrukt enerzijds door het op rijm te vertellen en anderzijds door de gestileerdheid van de illustraties. Ze stralen rust en vriendelijkheid uit en roepen tedere gevoelens op voor de moedeloze kleine draak.  Het einde is geestig en onverwacht, Wanneer Do uiteindelijk een soortgenoot gevonden heeft blijkt deze niet graag te moederen maar ze wil het proberen.

Een verhaaltje dat in de smaak zal vallen omdat het heel wat te bieden heeft aan verrassingen en leuke ontmoetingen.