Sebastiaan Van Doninck

Krijgt kinder- en jeugdliteratuur genoeg aandacht in Vlaanderen?: 
Ik denk dat de kinder-en jeugdliteratuur in Vlaanderen niet te klagen heeft. Er gebeuren vernieuwende dingen en het Vlaams Fonds voor de Letteren werkt erg goed. Ook worden er meer en meer Vlaamse prentenboeken vertaald in het buitenland. Op het gebied van de media is er nog wat werk aan de winkel, het is al positief dat de gouden uil jeugdliteratuur terug wat aandacht krijgt op de televisie maar in de kranten en tijdschriften zou er veel meer ruimte moeten vrijgemaakt worden om nieuwe boeken te recenseren en aan te prijzen.
Is het schrijven en illustreren voor kinderen geëvolueerd sinds je bent begonnen? Wat heb je de laatste jaren zien veranderen?: 
Er is toch wel een verschuiving aan de gang. Aan het begin van mijn loopbaan als illustrator kon ik erg experimenteel te werk gaan bij uitgeverij De Eenhoorn. Deze uitgeverij heeft de hele markt ten gronde veranderd. Ze hebben de deuren wijd open gegooid voor nieuw aanstormend talent en ze blijven dit doen tot op de dag van vandaag. Het is dankzij hen dat ik ben kunnen doorgroeien als illustrator voor prentenboeken. De laatste jaren zijn tal van uitgeverijen dit voorbeeld gevolgd, dit komt de gevarieerdheid van het Vlaamse prentenboek zeker ten goede.
Sta je er bewust bij stil dat tekeningen of verhalen de blik van een kind kunnen verruimen?: 
Natuurlijk, ik pas dit zeker bewust toe in samenwerking met de schrijver. Via een herkenbaar personage of thema het kind meenemen in het boek en net ietsje meer aanbieden zodat het zijn grenzen en horizon verlegt. Niet alleen voor de kinderen trouwens, de ouders of mensen die voorlezen zouden er ook iets aan moeten hebben.
Heb je bewust gekozen om voor kinderen te schrijven of tekenen of is dat eerder toevallig zo gekomen?: 
Ik kan niet zeggen dat ik bewust gekozen heb om voor kinderen te tekenen maar ik had wel al snel door dat mijn manier van werken aansluiting vindt bij deze doelgroep. Carll Cneut heeft me gestimuleerd om een prentenboek te maken voor uitgeverij De Eenhoorn. Zo ben ik in het wereldje ingerold.
Bekijk je je eigen werk vaak en kun je daar van genieten of zie je alleen wat beter kan?: 
Ik kan er soms beperkt van genieten. Meestal duurt het niet lang of ik begin de fouten te zien en ga mezelf corrigeren in de volgende prent. Er zijn wel projecten uit het verleden die me dierbaar blijven, bvb. Welterusten iedereen en Lied voor een girafje.
Hoe zou je je eigen werk omschrijven? Wat is het meest kenmerkend voor jouw stijl?: 
Kleurrijk met een donker randje?
Waarin onderscheidt jouw werk zich van anderen?: 
Dat laat ik aan anderen over om dit op te merken, het is moeilijk afstand te nemen van je eigen werk.
Wat is voor jou het mooiste compliment dat je kunt krijgen over je werk?: 
Dat het mensen bereikt. Het mooiste wat ooit iemand tegen me zei: "Je werk raakt iets in me, steeds weer opnieuw."
Wat wil je in de toekomst zeker nog doen of maken?: 
Theaterdecors of poppen maken voor theater.
Heb je bepaalde rituelen voor je start met werken?: 
Oprommelen.
Werk je met een vaste structuur of laat je je leiden door inspiratie?: 
Vooral inspiratie, ik ben niet iemand die veel op voorhand schetst. Een tekening ontstaat terwijl ik ermee bezig ben.
Ben je iemand van vele stappen en kladversies of balt je concentratie zich samen tot alles er in één keer uit komt?: 
Het tweede, de vraag geeft het antwoord.
Niets lukt wat je ook probeert...wat doe je met zo’n verloren dag?: 
Naar buiten gaan!
Laat je je voor het creëren inspireren door andere bronnen (muziek, boeken, internet, kunst, tijdschriften..): 
Vooral muziek maar ook veel foto's en kunst. Exposities zijn een enorme bron van inspiratie, niet zozeer het werk van andere illustratoren, eerder het werk van kunstenaars.
Wat of wie zijn je grootste inspiratiebronnen?: 
Dat verandert voortdurend. Vroeger was het Mark Ryden, Marc Boutavant, Otto Seibold, Tom Schamp... Nu grijp ik veel meer naar kunstenaars: Cindy Sherman, Joseph Beuys, Francis Alÿs, James Ensor, Peter Doig...
Welk boek uit je kindertijd heeft het meeste indruk gemaakt?: 
'Jos de muis leert niet goed en wat zou dat' van Godeliva Willems. Ik had het boek cadeau gekregen van een vriend van mijn ouders op mijn eerste communie en ik was er weg van. Vooral de sterke zwart wit tekeningen spraken me enorm aan als kind.
Wat is jouw favoriete voorleesboek?: 
Welterusten iedereen. Ik lees enkel voor op lezingen omdat ik zelf geen kinderen heb dus het is eigen werk.
Welk boek las je onlangs?: 
'De snorrende snor', een avontuur van Suske en Wiske! :-D