De dieren weten niet hoe ze het hebben: koning Leeuw is met zijn zeven Leeuwinnen en Babyleeuw, die later koning worden moest, plots verdwenen. Waarheen? Waarom? Wie zal er nu brullen? Wie zal nu hun koning worden? Net opdat moment komt Hagedissie aanrennen over de rivier. Hij deed dat wel vaker, zo zonder bluppen. En nooit heeft iemand dat gezien. Tot nu! De dieren vinden het een wonder. En zetten hem op de troon. Hagedissie begrijpt er niets van. Hij wil alleen maar vliegjes vangen. En nu doen de andere dieren dat voor hem! Als zijn buikje vol is, wil hij weg, maar dat mag niet: de dieren hebben immers behoefte aan een baas die je blindelings kan vertrouwen. Gelukkig heeft BabyLeeuw op dat moment genoeg moed bijeengeraapt om te brullen. Hij zegt dat zijn vader doodgegaan is omdat hij van de andere dieren alleen maar mocht zitten en brullen, zonder zichzelf te mogen zijn. En dat ze Hagedissie dus moeten laten gaan, als ze niet willen dat hij hetzelfde lot ondergaat. Maar wie moet er dan koning worden? Dit is een speels, flitsend en dynamisch boek, een wervelend avontuur vol misverstanden met vaak egocentrische trekjes. Niets ‘des Menschen’ is de dieren vreemd. Alle dieren hebben een eigen karakter, dat niet alleen in hun taalgebruik, maar ook in hun uitzicht onderstreept wordt. Dit leidt tot een humoristisch, ironisch geheel, met vaak hilarische trekjes. Het heeft wel wat van een stripverhaal. De tekst staat vaak tussen de prenten en wordt onderbroken door commentaren van de personages. Hierdoor wordt de wisselwerking tussen tekst en illustratie alleen maar versterkt. De vooral in gele, bruine en blauwe tinten getekende illustraties van Sebastiaan van Doninck doen in het begin een beetje vreemd aan. Als je ze echter nauwkeuriger bekijkt, zitten ze vol humor en dubbele bodems. Kortom, dit boek staat er!