Whoopie en het toverpotlood

Whoopie verveelt zich op restaurant. Haar ouders hebben enkel oog voor het kleine schermpje in hun hand. Dan krijgt ze van haar nieuwe vriend de ober een toverpotlood. Tijd om haar ouders eens een lesje te leren! Ze gaat op avontuur met haar potlood en verlaat daarvoor het restaurant dat op de bovenste verdieping van een flatgebouw gelegen is. Het wordt een magisch avontuur.

Niet enkel Whoopie krijgt een toverpotlood, ook de lezer van dit boek krijgt er een! Nu ja, een stiftje dan. Op dat stiftje zit een magisch lichtje waarmee je de tekenavonturen van Whoopie tevoorschijn tovert. Met ongelooflijk veel fantasie tekent ze op de gekste plekken de grappigste dingen. Ze heeft duidelijk een bijzondere kijk op de dingen. Bijvoorbeeld een ondersteboven-kijk, een schuin-van-opzij-kijk, een reuzen-kijk, een ik-kijk-dwars-door-alles-heen-kijk enzovoort. Je ziet figuren ondersteboven de trap weer opwandelen of een gigantisch oog van een ik-weet-niet-wat dat door het raampje van de lift komt piepen. Je bent wel even zoet voor je alles ontdekt hebt.

Wordt je vinger wat gevoelloos omdat je voortdurend het knopje zat in te drukken van het lichtje? Dan is het tijd om even naar de andere personages te kijken. Naast Whoopie krijgen ook Agent Zwaailicht, mama en papa, Katty, Toverober en de Kussers een rol in dit kijkavontuur. Merk je op wie Agent Zwaailicht opbelt of wat er met het plantje van de Kussers gebeurt?

Het boek heeft een bijzondere vorm. Eigenlijk is er maar één bladzijde die opgevouwen in de kaft zit. Trapsgewijs daal je mee af met Whoopie tot je op de begane grond bent. Uit goede bron heb ik vernomen dat over de kwaliteit van dit papier zeer goed is nagedacht. Om de pret pas echt te beleven wanneer je met je lampje op het papier schijnt, is heel wat onderzoek aan vooraf gegaan. Bovendien is het zeker ook voldoende stevig.

De illustraties van Tom Schoonooghe worden gekenmerkt door fijne lijnen en patronen. Per verdieping is er een hoofdkleur gekozen. Accenten zoals rode laarsjes trekken de aandacht, en verwijzen naar een verhaal in het verhaal.

Heb je zelf zin gekregen in tekenen met een ‘toverpotlood’? Geen probleem, alles is voorzien! Neem het stiftje en teken op de achterzijde van het flatgebouw jouw avontuurlijke reis naar de top. Eens de inkt is opgedroogd, is je werk even onzichtbaar als dat van Whoopie.

De enige tip die ik wil meegeven voor de toekomst is deze: voorzie misschien een knopje voor het lichtje zodat je het niet de hele tijd ingedrukt moet houden.

Een heerlijk boek! Ik werd er helemaal Whoopie-de-poepie van!